Aktualności

Właściwości międzyfazowe Pochodne alkilopoliglikozydowe.

Aby scharakteryzować właściwości międzyfazowe pochodnych alkilopoliglikozydów, zarejestrowano krzywe napięcie powierzchniowe/stężenie i na ich podstawie określono krytyczne stężenia miceli (cmc) i wartości plateau napięcia powierzchniowego powyżej cmc.Jako dalsze parametry badano napięcie międzyfazowe wobec dwóch substancji modelowych: oktylododekanolu i dekanu.Wartości cmc uzyskane z tych krzywych pokazano na rysunku 8. Odpowiednie dane dla C12 monoglikozyd alkilowy i aC 12/14Dla porównania włączono alkilopoliglikozyd.Można zauważyć, że etery i węglany alkilopoliglikozydów i glicerolu mają wyższe wartości cmc niż alkilopoliglikozydy o porównywalnej długości łańcucha, podczas gdy wartości cmc eterów monobutylowych są nieco niższe niż wartości cmc alkilopoliglikozydów.

Figura 8, wartości cmc pochodnych poliglikozydowych

Pomiary napięcia międzyfazowego przeprowadzono za pomocą tensjometru wirującej kropli Kri.iss.Aby zasymulować warunki praktyczne, pomiary przeprowadzono w wodzie twardej (270 ppm Ca:Mg= 5:ll przy stężeniu środka powierzchniowo czynnego 0,15 g/l i SO. Na rys. 9 przedstawiono porównanie napięcia międzyfazowego C12pochodne alkilopoliglikozydowe w stosunku do oktylododekanolu.C12eter mono[1]butylowy ma najwyższe napięcie międzyfazowe, a tym samym najniższą aktywność międzyfazową, podczas gdy C12eter monoglicerynowy jest zasadniczo na poziomie C12eter polibutylowy.C12alkilopoliglikozyd włączony do porównania plasuje się na poziomie dwóch ostatnich wymienionych pochodnych alkilopoliglikozydu.Ogólnie wartości napięcia międzyfazowego w stosunku do oktylododekanolu są stosunkowo wysokie.Oznacza to, że w zastosowaniach praktycznych ważne jest zapewnienie, aby stosowane mieszaniny środków powierzchniowo czynnych miały synergizm z olejami polarnymi.

Figura 9, Redukcja napięcia międzyfazowego w stosunku do oktylododekanolu

Wynik testu piany jak na rys. 10. Zachowanie pieniące różnych eterów i monoglicerydów alkilopoliglikozydowych zmierzono przez porównanie z C12alkilopoliglikozyd dla dwóch wartości twardości wody przy braku zabrudzeń tłustych.Pomiary przeprowadzono zgodnie z normą DIN 53 902. C10i C12etery monogliceryny alkilopoliglikozydowej wytwarzały większą objętość piany niż C12alkilopoliglikozyd.Stabilność piany jest znacznie większa w przypadku C12eter monogliceryny niż w przypadku C10 pochodna w 16°dH.C14eter monoglicerynowy alkilopoliglikozydu nie ma porównania z C10i C12 pochodne pod względem siły pienienia i, ogólnie rzecz biorąc, ma gorsze wyniki niż C12alkilopoliglikozyd.Monowęglany o długościach łańcuchów alkilowych n wynoszących 8 i 12 charakteryzują się bardzo małą objętością piany, jak można by oczekiwać od hydrofobowej pochodnej alkilopoliglikozydu.

Figura 10. Wartość piany pochodnych alkilopoliglikozydowych


Czas publikacji: 26 kwietnia 2021 r