Alkiloglukozyd lub alkilopoliglikozyd jest dobrze znanym produktem przemysłowym i od długiego czasu jest typowym produktem akademickim. Ponad 100 lat temu firma Fischer zsyntetyzowała i zidentyfikowała pierwsze alkiloglikozydy w laboratorium, około 40 lat później w Niemczech złożono pierwszy wniosek patentowy opisujący zastosowanie alkiloglikozydów w detergentach. Następnie w ciągu następnych 40–50 lat niektóre zespoły firm zwróciły swoją uwagę na glikozydy alkilowe i opracowały procesy ich produkcji w oparciu o metody syntezy odkryte przez Fischera.
W tym rozwoju wczesne prace Fischera nad reakcją glukozy z alkoholami hydrofilowymi (takimi jak metanol, etanol, glicerol itp.) zastosowano do alkoholi hydrofobowych z łańcuchami alkilowymi, od oktylu (C8) do heksadecylu (C16), typowego kwasu tłuszczowego alkohole.
Na szczęście, ze względu na swoje właściwości aplikacyjne, w procesach przemysłowych nie powstają czyste monoglukozydy alkilowe, lecz złożona mieszanina mono-, di-, tri- i oligoglikozydów alkilowych. Z tego powodu produkty przemysłowe nazywane są alkilopoliglikozydami, produkty charakteryzują się długością łańcucha alkilowego i średnią liczbą związanych z nim jednostek glikozy, stopniem polimeryzacji.
(Rysunek 1. Wzór cząsteczkowy alkilopoliglukozydów)

Rohm&Haas była pierwszą firmą, która pod koniec lat 70. uruchomiła masową produkcję glikozydów oktylowo/decylowych (C8~C10), a następnie BASF i SEPPIC. Jednak ze względu na niezadowalającą wydajność tego krótkiego łańcucha i słabą jakość kolorów, jego zastosowanie ogranicza się do kilku segmentów rynku, takich jak sektory przemysłowe i instytucjonalne.
Jakość tego glikozydu alkilowego o krótkim łańcuchu uległa poprawie w ciągu ostatnich kilku lat, a wiele firm oferuje obecnie nowe glikozydy oktylo/decylowe, w tym BASF, SEPPIC, Akzo Nobel, ICI i Henkel.
Na początku lat 80-tych kilka firm zaczęło opracowywać glikozydy alkilowe o dłuższym zakresie łańcuchów alkilowych (dodecyl/tetradecyl, C12~C14) w celu zapewnienia nowego środka powierzchniowo czynnego dla przemysłu kosmetycznego i detergentów. Należeli do nich Henkel KGaA, Diisseldorf, Niemcy i Horizon, oddział AEStaley Manufacturing Company z Decatur, IIlinois, USA.
Wykorzystanie zdobytego w tym samym czasie know-how Horizon oraz doświadczenia Henkel KGaA z badań i rozwoju w Diisseldorfie. Henkel otworzył pilotażową fabrykę produkującą alkilopoliglikozydy w Crosby w Teksasie. Zdolność produkcyjna zakładu wynosiła 5000 t rocznie i była testowana w latach 1988 i 1989. Celem zakładu pilotażowego jest uzyskanie parametrów procesu oraz optymalizacja jakości i uprawy rynku dla tego nowego środka powierzchniowo czynnego.
W latach 1990-1992 zainteresowanie produkcją alkilopoliglikozydów (C12-C14) ogłosiły inne firmy, m.in. Chemische werke Hiils, ICI, Kao, SEPPIC.
W 1992 r. Henkel otworzył w USA nowy zakład produkujący poliglukozydy alkilowe, a jego moce produkcyjne osiągnęły 25000 ton rocznie. W 1995 r. Henkel KGaA uruchomił drugi zakład o tej samej zdolności produkcyjnej. Wzrost zdolności produkcyjnych wyznacza nowe szczyty komercyjnego wykorzystania alkilopoliglikozydów.