Szkło bioaktywne

(fosfokrzemian wapnia i sodu)

Szkło bioaktywne (fosfokrzemian wapnia i sodu) to rodzaj materiału, który może naprawiać, zastępować i regenerować tkanki organizmu oraz ma zdolność tworzenia wiązań pomiędzy tkankami i materiałami. Odkryte przez Hencha w 1969 roku szkło bioaktywne to szkło krzemianowe składające się z podstawowych składników .

Produkty degradacji szkła bioaktywnego mogą promować produkcję czynników wzrostu, promować proliferację komórek, zwiększać ekspresję genów osteoblastów i wzrost tkanki kostnej. To jedyny jak dotąd sztuczny biomateriał, który potrafi wiązać się z tkanką kostną i jednocześnie łączyć się z tkanką miękką.

Najbardziej zauważalną cechą szkła bioaktywnego (fosfokrzemianu wapnia i sodu) jest to, że po wszczepieniu do organizmu człowieka stan powierzchni zmienia się dynamicznie w czasie, a na powierzchni tworzy się bioaktywna warstwa hydroksywęglanowanego apatytu (HCA), która stanowi interfejs wiążący dla tkanka. Większość szkła bioaktywnego to materiał bioaktywny klasy A, który ma zarówno działanie osteoprodukcyjne, jak i osteokondukcyjne oraz ma dobre wiązanie z kością i tkanką miękką. Szkło bioaktywne (fosfokrzemian wapnia i sodu) uważa się za mające zastosowanie w dziedzinie napraw. Dobry materiał biologiczny. Ten rodzaj materiału odtwórczego jest nie tylko szeroko stosowany, ale ma także niezastąpione magiczne działanie w profesjonalnych produktach w wielu dziedzinach, takich jak pielęgnacja skóry, wybielanie i usuwanie zmarszczek, oparzenia, owrzodzenia jamy ustnej, wrzody żołądkowo-jelitowe, owrzodzenia skóry, naprawa kości, łączenie tkanek miękkich z tkanką kostną, plomby dentystyczne, pasta do zębów na nadwrażliwość zębów itp.